Χίλια Μύρια Κύματα

19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011
Αυτός ακριβώς ο τίτλος είναι αντιπροσωπευτικός των όσων είδαμε χθες.
Το μικρό νησί μας βορά της θάλασσας και τα κύματα της να ¨σκάνε¨ μπροστά στα γεμάτα σ αστισμό μάτια μας.
Μα τι γίνετε εδώ!
Λες και βλέπαμε την ταινία ¨Χαβάη πέντε μηδέν.¨
Μας εντυπωσίασε τόσο πολύ το θέαμα, που οι κρουσταλλένιες μέρες μας φάνηκαν άχαρες και ανασαίναμε τη μυρωδιά της θάλασσας σαν γλυκό κρασί.
Το τοπίο από τη μιαν άκρη του νησιού μέχρι την άλλη στα παράλια, και στη παραλία μέσα του χωριού, θύμιζε βιβλική καταστροφή.
Είχε αλλάξει ριζικά λες και μέναμε σε άλλο νησί που ο Θεός δε γυρίζει μαζί του για να ασχοληθεί.
Το μουγκρητό της τόσο δυνατό σαν να μας έλεγε: “ Μη γελιέστε στο τόπο αυτό, κυρίαρχος είμαι εγώ. Τα έργα σας όσο μικρά ή μεγάλα κι αν είναι, μπορώ σε χρόνο μηδαμινό να τα γκρεμίσω και τη ζωή σας να ορίσω!”
Οι ομιλίες των ανθρώπων σαν βουητό μελισσών.
Και τη μπορείς να κάνεις?
Ακούς το βρόντο της και αναστενάζεις.
Πόσο θα κρατήσει αυτό?
Οι νεότεροι στους γερόλυκους του νησιού κάνουν την αυτονόητη ερώτηση.
Ακόμα λίγο θα κρατήσει και θα σταματήσει, ακούμε.
Και να σκεφτείτε ότι οι άνθρωποι αυτοί, το θυμός της εν πλω σε χαλεπούς καιρούς έχουν γνωρίσει, τότε που τα καΐκια δεν είχαν μηχανές και με τα πανιά και τα κουπιά έβγαιναν στο πέλαγος για να προσφέρουν στις πολυπληθής οικογένειες τους τα προ το ζην.
Και ύστερα λέμε και μπροστά τους ότι ζούμε σε δύσκολες εποχές.
Αλλά δε το έβαλαν κάτω, γιατί το ¨στοιχειό¨ αυτό το αγαπούσαν και το αγαπούν τόσο, όσο την ίδια τους τη ζωή, βλέπετε στις φλέβες τους κιλά όχι αίμα αλλά θάλασσα και δε μπορούν με τίποτα να σκεφτούν ότι θα μπορούσαν να τη στερηθούν.
Τη θαυμάζουν αλλά και τη σέβονται.
Και αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση είναι ότι, ενώ το νησί είχε υποστεί απίστευτες αλλαγές, η ομορφιά του για ακόμη μία φορά ανεπανάληπτη, τόσο που μας έκανε να γυρνάμε γύρω – γύρω και να προσπαθούμε να αποθανατίσουμε τις στιγμές γνωρίζοντας πως ίσως, δε ξαναζήσουμε τέτοιες.
Ποιος γερόλυκος του Τζακ Λόντον.
Μέσα στο χαμό να ακούς ιστορίες και να λες, πρέπει να τις συλλέξεις και ένα βιβλίο να εκδώσεις για να γνωρίσουν κι άλλοι τις νησιώτικες ιστορίες αυτές που μόνο δέος μπορούν να προκαλέσουν και οι νεότεροι να κάνουν ότι μπορούν ούτε σώστε το νησί αυτό να κρατηθεί και να διατηρηθεί τιμής ένεκεν σε όλους αυτούς που μας το παραδίδουν με κατάθεσή ζωής στην κυριολεξία και ψυχής.
Κουντουρόγιαννη Βασιλική
Ελαφόνησος